GG-GN.6821.9.2019.ILN Tczew, dnia 20 lipca 2020 r.

DECYZJA

Na podstawie art. 113 ust. 6 i 7, art. 124 ust. 4 oraz art. 124a, w związku z art. 128 ust. 4, art. 129 ust.1 i ust.5 pkt 1, art. 130, art. 132 ust. 1a i ust. 6, art. 133 oraz art. 134 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 roku o gospodarce nieruchomościami (t.j. Dz. U. z 2020 r. poz. 65 z późn. zm.) oraz art. 104 i art. 107 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (t.j. Dz. U. z 2020 r. poz. 256 z późn. zm.)

Starosta Tczewski, wykonujący zadanie z zakresu administracji rządowej:

1. ustala wysokość odszkodowania z tytułu ograniczenia decyzją Starosty Tczewskiego z dnia 29 listopada 2017 roku, GG-GN.6852.12.2017.JSi sposobu korzystania z nieruchomości o nieuregulowanym stanie prawnym – działki nr 26 o powierzchni 9,6500 ha, położonej w obrębie Kulice, gmina Pelplin, wydaną w związku z realizacją inwestycji polegającej na założeniu i przeprowadzeniu przewodów służących do przesyłu energii elektrycznej, w związku z inwestycją związaną z budową napowietrznej dwutorowej linii elektroenergetycznej 400 kV relacji Grudziądz–Pelplin–Gdańsk Przyjaźń. Kwota odszkodowania jest równa kwocie zmniejszenia wartości nieruchomości w wysokości 1.171,00 zł (słownie: jeden tysiąc sto siedemdziesiąt jeden złotych);

2. zobowiązuje Inwestora – spółkę: Polskie Sieci Elektroenergetyczne S.A. z siedzibą w miejscowości Konstancin – Jeziorna do złożenia do depozytu sądowego na okres 10 lat odszkodowania ustalonego w pkt 1, w terminie 14 dni od dnia, w którym niniejsza decyzja stanie się ostateczna, przy czym do skutków zwłoki lub opóźnienia w zapłacie odszkodowania stosuje się odpowiednio przepisy kodeksu cywilnego.

Uzasadnienie

Dnia 29 listopada 2017 roku Starosta Tczewski, wykonujący zadanie z zakresu administracji rządowej wydał decyzję nr GG-GN.6852.6.2017.JSi (ostateczna z dniem 3 stycznia 2018 roku) o ograniczeniu sposobu korzystania z nieruchomości oznaczonej w ewidencji gruntów, budynków i lokali jako działka nr 26 o powierzchni 9,6500 ha, położonej w obrębie Kulice, gmina Pelplin, dla której Sąd Rejonowy w Tczewie IV Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi wieczystą „księgę dawną” Tom II Karta 59 Kulice.

Zakres ograniczenia sposobu korzystania z nieruchomości obejmował zezwolenie na założenie i przeprowadzenie przewodów służących do przesyłu energii elektrycznej (napowietrznej dwutorowej linii elektroenergetycznej 400 kV relacji Grudziądz – Pelplin – Gdańsk Przyjaźń) w postaci sześciu przewodów roboczych w wiązkach trójprzewodowych i dwóch przewodów odgromowych w przedziale wysokości ich zawieszenia od 9,5 m do 100 m nad gruntem, na części przedmiotowej nieruchomości o całkowitej powierzchni zajęcia 0,0507 ha, oznaczonej w załączniku graficznym jako pas technologiczny (zajęcia) o szerokości 70 m (2x35 metrów od osi linii). Ograniczenie sposobu korzystania z nieruchomości nastąpiło na rzecz spółki: Polskie Sieci Elektroenergetyczne S.A. z siedzibą w miejscowości Konstancin – Jeziorna.

Pismem z dnia 2 października 2019 roku (data wpływu 4 października 2019 roku) Inwestor – spółka: Polskie Sieci Elektroenergetyczne S.A. z siedzibą w miejscowości Konstancin – Jeziorna zawiadomił o zakończeniu prac związanych z zakładaniem i przeprowadzeniem przewodów służących do przesyłania energii elektrycznej (budowa dwutorowej linii 400kV relacji Grudziądz – Pelplin – Gdańsk Przyjaźń).

Do niniejszego zawiadomienia Inwestor dołączył oświadczenie z dnia 11 września 2019 roku, z którego wynika, że w wyniku przeprowadzonych robót budowlanych w związku z budową linii elektroenergetycznej 400 kV relacji Grudziądz – Pelplin – Gdańsk Przyjaźń w okresie od dnia 19 sierpnia 2019 r. do dnia 2 września 2019 r. nie wystąpiły szkody. Z uwagi na nieuregulowany stan prawny nieruchomości nie było możliwości uzyskania podpisu właściciela pod przedmiotowym oświadczeniem. Jednocześnie Inwestor poinformował, że w wyniku prowadzonych prac nastąpiło zmniejszenie wartości nieruchomości w obszarze ograniczonym pasem technologicznym linii oraz że po zakończeniu prac nieruchomość nie została przywrócona do stanu poprzedniego. Ponadto Inwestor wniósł o przeprowadzenie postępowania odszkodowawczego z tytułu ograniczenia sposobu korzystania z nieruchomości.

Pismem z 18 lutego 2020 roku, Starosta Tczewski zawiadomił o wszczęciu postępowania administracyjnego w przedmiocie ustalenia odszkodowania z tytułu poniesionych szkód oraz zmniejszenia wartości nieruchomości w wyniku realizacji inwestycji polegającej na założeniu i przeprowadzeniu przewodów służących do przesyłu energii elektrycznej - budowy dwutorowej linii elektroenergetycznej 400 kV relacji Grudziądz – Pelplin – Gdańsk Przyjaźń.

Na dzień wydania decyzji Starosty Tczewskiego z 29 listopada 2017 roku w wieczystej ”księdze dawnej” Tom II Karta 59 Kulice jako właściciel wpisany był Bronisław Cylka na podstawie dokumentu nadania ziemi z dnia 15 października 1945 r. nr 153 i wykonalnej decyzji w przedmiocie klasyfikacji i szacunku działki łącznie z oszacowaniem przydzielonego nabywcy inwentarza z dnia 6 grudnia 1946 r. nr 472.

W ewidencji gruntów, budynków i lokali prowadzonej przez Starostwo Powiatowe w Tczewie wpisany był jako właściciel Bronisław Cylka.

W toku przeprowadzonego postępowania tutejszy organ ustalił, że nie przeprowadzono lub nie zostało zakończone postępowanie spadkowe po Bronisławie Cylka ani nie został sporządzony akt poświadczenia dziedziczenia po zmarłym.

W myśl art. 113 ust. 6 i ust. 7 ustawy o gospodarce nieruchomościami, „przez nieruchomość o nieuregulowanym stanie prawnym rozumie się nieruchomość, dla której ze względu na brak księgi wieczystej, zbioru dokumentów albo innych dokumentów nie można ustalić osób, którym przysługują do niej prawa rzeczowe”, jak również „jeżeli właściciel lub użytkownik wieczysty nieruchomości nie żyje i nie przeprowadzono lub nie zostało zakończone postępowanie spadkowe”. W myśl powołanego wyżej przepisu stan prawny działki nr 26 o powierzchni 9,6500 ha, położonej w Kulicach, gmina Pelplin uznano za nieuregulowany.

Wobec powyższych okoliczności, działając zgodnie z art. 49 ustawy K.p.a., Starosta Tczewski przez publiczne ogłoszenie z dnia 18 lutego 2020 roku, wezwał, aby zgłosiły się osoby, którym przysługują prawa rzeczowe do ww. nieruchomości. Ogłoszenie zostało zamieszczone na tablicy ogłoszeń: Urzędu Miasta i Gminy Pelplin, Starostwa Powiatowego w Tczewie, stronie internetowej Powiatu Tczewskiego oraz Biuletynie Informacji Publicznej na okres 14 dni. Po upływie wyżej wskazanego terminu zawiadomienie o czynnościach administracji publicznej uważa się za skutecznie doręczone.

Organ ustalił, że na dzień wydania niniejszej decyzji w wieczystej „księdze dawnej„ Tom II Karta 59 Kulice oraz w ewidencji gruntów, budynków i lokali wpisany jest Bronisław Cylka jako właściciel przedmiotowej nieruchomości, że nie przeprowadzono lub nie zostało zakończone postępowanie spadkowe po Bronisławie Cylka ani nie został sporządzony akt poświadczenia dziedziczenia po zmarłym. Ponadto do dnia dzisiejszego nie zgłosili się następcy prawni Bronisława Cylka, jak również nie została założona nowa księga wieczysta dla działki nr 26.

W myśl art. 129 ust. 5 pkt 1 ustawy o gospodarce nieruchomościami Starosta, wykonujący zadanie z zakresu administracji rządowej wydaje odrębną decyzję o odszkodowaniu w przypadku, o którym mowa między innymi w art. 124 tej ustawy. Zgodnie z treścią art. 130 ww. ustawy: „wysokość odszkodowania ustala się według stanu, przeznaczenia i wartości, wywłaszczonej nieruchomości w dniu wydania decyzji o wywłaszczeniu (...) ustalenie wysokości odszkodowania następuje po uzyskaniu opinii rzeczoznawcy majątkowego określającej wartość nieruchomości” zaś w art. 156 ust. 1 ww. ustawy stwierdzono, że „rzeczoznawca majątkowy sporządza na piśmie opinię o wartości nieruchomości w formie operatu szacunkowego”.

Dla potrzeb prowadzonego postępowania odszkodowawczego Starosta Tczewski w dniu 14 kwietnia 2020 roku uzyskał opinię rzeczoznawcy majątkowego w formie operatu szacunkowego.

W tym miejscu należy wskazać na wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 22 stycznia 2014 r., sygn. Akt I OSK 1291/13, w którym sąd wskazał, że „rolą organu administracji jest ocena sporządzonej wyceny, ale tylko i wyłącznie pod względem zachowania warunków formalnych dokumentu oraz logiki dowodu, bez wkraczania w sferę wiedzy specjalistycznej. W odwrotnym przypadku należałoby dojść do przekonania, że w tego rodzaju sprawach udział biegłego jest zbędny, a jego miejsce mógłby zająć sam organ”.

Z tego też względu skład orzekający podzielił stanowisko wyrażone przez Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 15 września 2009 r., sygn. Akt I OSK 1250/08 (LEX nr 594991), że „prowadzący postępowanie nie może wkraczać w merytoryczną zasadność opinii rzeczoznawcy majątkowego, ponieważ nie dysponuje wiadomościami specjalnymi, które posiada biegły. Powinien jedynie zbadać operat szacunkowy pod względem formalnym, że operat taki został sporządzony i podpisany przez uprawnioną osobę, że zawiera wymaganą przepisami prawa treść oraz, że nie zawiera niejasności, pomyłek, czy braków.”

Z kolei zgodnie w wyroku WSA w Gdańsku z dnia 2 sierpnia 2017 r., IISA/Gd 370/17 czytamy ”strona kwestionująca dany operat szacunkowy powinna przedłożyć organowi dowód jego nieprawidłowości w postaci opinii organizacji zawodowej rzeczoznawców majątkowych. Samo zaś niezadowolenie strony z opinii biegłego czy też subiektywne przekonanie strony nieprawidłowości sporządzonej wyceny nieruchomości, jeżeli nie jest potwierdzone obiektywnie weryfikowalnymi dowodami, jest niewystarczające dla skutecznego podważenia jej wiarygodności.”

Zgodnie z Wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie z dnia 1 lutego 2018 r., IISA/Sz 1367/17 „w zakresie wymagającym wiadomości specjalnych ocena prawidłowości sporządzenia operatu szacunkowego może być dokonana wyłącznie przez

organizację zawodową rzeczoznawców majątkowych zgodnie z art. 157 ust. 1 u.g.n. Należy przy tym odróżnić ocenę wiarygodności dowodowej operatu szacunkowego od oceny prawidłowości tego operatu. Podważenie metody wyceny, prawidłowości zastosowanych w operacie szacunkowym współczynników korygujących czy przyjętych nieruchomości do porównania mogłoby nastąpić w ramach oceny dokonywanej przez organizację zawodową rzeczoznawców majątkowych zgodnie z art. 157 ust. 1 pkt 1 u.g.n”.

W myśl §43 ust. 1 Rozporządzenia Rady Ministrów w sprawie wyceny nieruchomościami i sporządzenia operatu szacunkowego, z dnia 21 września 2004 r. (Dz. U. Nr 207, poz. 2109 z późn. zm.):

  • przy określaniu wartości poniesionych szkód na nieruchomości (o których mowa w art.128 ust.4 u.g.n.) uwzględnia się w szczególności: stan zagospodarowania nieruchomości na dzień wydania decyzji odpowiednio o wywłaszczeniu, ograniczeniu sposobu korzystania albo zezwoleniu na czasowe zajęcie nieruchomości oraz stan zagospodarowania nieruchomości na dzień zakończenia działań uzasadniających wydanie tej decyzji, utratę pożytków w okresie od dnia wydania decyzji do dnia zakończenia działań uzasadniających jej wydanie;
  • przy określaniu zmniejszenia wartości nieruchomości (o którym mowa w art. 128 ust. 4 u.g.n.), uwzględnia się: zmianę warunków korzystania z nieruchomości, zmianę przydatności użytkowej nieruchomości, trwałe ograniczenie w sposobie korzystania z nieruchomości, skutki spowodowane obowiązkiem udostępnienia nieruchomości w celu wykonania czynności związanych z konserwacją oraz usuwaniem awarii ciągów, przewodów i urządzeń. Wartość poniesionych szkód spowodowanych działaniami, o których mowa w art. 124 ust. 6 ustawy, określa się po wystąpieniu szkody.

W art. 124 ust. 4 ustawy o gospodarce nieruchomościami wskazano, iż „na osobie lub jednostce organizacyjnej występującej o zezwolenie ciąży obowiązek przywrócenia nieruchomości do stanu poprzedniego, niezwłocznie po założeniu lub przeprowadzeniu ciągów, przewodów i urządzeń, o których mowa w ust. 1. Jeżeli przywrócenie nieruchomości do stanu poprzedniego jest niemożliwe, albo powoduje nadmierne trudności lub koszty, stosuje się odpowiednio przepis art. 128 ust.4”. Zgodnie z tymże art. 128 ust. 4 ustawy o gospodarce nieruchomościami „odszkodowanie przysługuje również za szkody powstałe wskutek zdarzeń, o których mowa w art. 120 i 124 – 126. Odszkodowanie powinno odpowiadać wartości poniesionych szkód. Jeżeli wskutek tych zdarzeń zmniejszy się wartość nieruchomości, odszkodowania powiększa się o kwotę odpowiadającą temu zmniejszeniu”.

Mając powyższe na uwadze działający na zlecenie Starosty Tczewskiego rzeczoznawca majątkowy w operacie szacunkowym określił:

- wartość poniesionych szkód na działce nr 26, położonej w obrębie Kulice, gmina Pelplin na kwotę 0,00 zł (słownie: zero złotych);

- zmniejszenie wartości nieruchomości na skutek realizacji inwestycji na kwotę 1 171,00 zł (słownie: jeden tysiąc sto siedemdziesiąt jeden złotych).

Dokonując analizy sporządzonego operatu szacunkowego Starosta Tczewski uznał, że operat został sporządzony i podpisany przez osobę uprawnioną, zawiera wymaganą przepisami prawa treść, jest logiczny, zupełny i spójny, nie zawiera niejasności, pomyłek czy braków, wobec czego może stanowić podstawę do ustalenia wysokości odszkodowania.

W tym miejscu należy podkreślić, iż w myśl wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 30 sierpnia 2018 r. sygn.. SA/Kr 497/18 (…) przepis art. 157 ustawy o gospodarce nieruchomościami nie ogranicza strony postępowania w możliwości zwrócenia się do organizacji zawodowej rzeczoznawców z wnioskiem o dokonanie oceny kwestionowanego operatu. O potrzebie zewnętrznej weryfikacji operatu przez organ, decyduje nie żądanie strony, lecz powstanie po stronie organu uzasadnionych wątpliwości co do prawidłowości jego sporządzenia”.

W dniu 27 kwietnia 2020 roku Organ zawiadomił o zakończeniu postępowania dowodowego oraz o możliwości zapoznania się z aktami sprawy w terminie 14 dni o daty otrzymania zawiadomienia. Zarówno w wyznaczonym w zawiadomieniu terminie, jak również do dnia wydania niniejszego decyzji nie zostały wniesione wnioski, uwagi ani zastrzeżenia do zgromadzonego materiału dowodowego.

Zgodnie z art. 132 ust. 1a ustawy o gospodarce nieruchomościami w sprawach, w których wydano odrębną decyzję o odszkodowaniu, zapłata odszkodowania następuje jednorazowo w terminie 14 dni od dnia, w którym decyzja o odszkodowaniu stała się ostateczna. Stosownie do art. 133 tej ustawy odszkodowanie wpłaca się do depozytu sądowego, jeżeli osoba uprawniona odmawia jego przyjęcia albo wypłata odszkodowania natrafia na trudne do przezwyciężenia przeszkody lub odszkodowanie za wywłaszczenie dotyczy nieruchomości o nieuregulowanym stanie prawnym.

Zgodnie z art. 132 ust. 6 tej ustawy obowiązek zapłaty odszkodowania za szkody powstałe wskutek zdarzeń wymienionych m.in. w art.124 oraz za zmniejszenie wartości nieruchomości z tego powodu obciąża osobę lub jednostkę organizacyjną, która uzyskała zezwolenie odpowiednio na założenie lub przeprowadzenie ciągów drenażowych, przewodów i urządzeń.

Z powyższego wynika, że do zapłaty odszkodowania za poniesione szkody oraz zmniejszenie wartości nieruchomości działki nr 26, obręb Kulice, gmina Pelplin zobowiązany jest Inwestor: spółka Polskie Sieci Elektroenergetyczne S.A. z siedzibą w miejscowości Konstancin – Jeziorna.

Z uwagi na nieuregulowany stan prawny nieruchomości Starosta Tczewski, wykonujący zadanie z zakresu administracji rządowej zobowiązał Inwestora do złożenia do depozytu sądowego na okres 10 lat odszkodowania ustalonego w pkt 1, w terminie 14 dni od dnia, w którym niniejsza decyzja stanie się ostateczna, przy czym do skutków zwłoki lub opóźnienia w zapłacie odszkodowania stosuje się odpowiednio przepisy kodeksu cywilnego.

W tym miejscu należy podkreślić, że złożenie przedmiotu świadczenia do depozytu sądowego (w tym przypadku kwota odszkodowania) regulują art. 692-69310 Kodeksu postępowania cywilnego. Kwota odszkodowania za wywłaszczenie nieruchomości o nieuregulowanym stanie prawnym może znajdować się w depozycie do 10 lat od dnia jej złożenia. Po upływie tego okresu depozyt ulega likwidacji przez sąd na rzecz Skarbu Państwa na zasadach określonych w ustawie z 18 października 2006 r. o likwidacji niepodjętych depozytów (Dz. U. z 2006 r. Nr 208, poz. 1537) i w trybie przewidzianym w art. 69318–69322 K.p.c. Spadkobiercy, którzy udokumentują prawo własności bądź prawo do spadku, otrzymają należne im kwoty ustalonego odszkodowania w niniejszej decyzji z depozytu sądowego.

Mając powyższe na uwadze, orzeczono jak w sentencji.

Pouczenie

Zgodnie z art. 127 §1 i §2 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 roku Kodeks postępowania administracyjnego (t.j. Dz. U. z 2020 r. poz. 256 z późn. zm.) od niniejszej decyzji służy stronie odwołanie do Wojewody Pomorskiego. Odwołanie wnosi się za pośrednictwem tutejszego organu w terminie 14 dni od dnia doręczenia decyzji (ogłoszenia).

Zgodnie z art. 127a Kpa w trakcie biegu terminu do wniesienia odwołania strona może zrzec się prawa do wniesienia odwołania wobec organu administracji publicznej, który wydał decyzję. Z dniem doręczenia organowi administracji publicznej oświadczenia o zrzeczeniu się prawa do wniesienia odwołania przez ostatnią ze stron postępowania, decyzja staje się ostateczna i prawomocna, co oznacza, iż decyzja podlega natychmiastowemu wykonaniu i brak jest możliwości zaskarżenia decyzji do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego.

Decyzja podlega ogłoszeniu w sposób określony w art. 49 Kpa.